Kamermuziekvereeniging Rotterdam
Concertgebouw de Doelen, Jurriaanse Zaal
dinsdag 28 februari 2023, 20:15 uur
19:30 uur: voorprogramma door het Havenstad Collectief
Trio Stotijn, Van Sambeek & Eijsackers
Rick Stotijn (contrabas)
Bram van Sambeek (fagot)
Hans Eijsackers (piano)
Giovanni Bottesini (1821-1889)
Tutto che il mondo serra voor fagot, contrabas en piano
Gran Duo Concertante voor fagot, contrabas en piano
Pjotr Iljitsj Tsjaikovski (1840-1893)
2 delen uit de Jaargetijden opus 38b voor piano solo
Robert Schumann (1810-1856)
Adagio en Allegro in As opus 70 voor contrabas en piano
Earle Hagen (1919-2008)
Harlem Nocturne voor fagot, contrabas en piano
pauze
Led Zeppelin
Since I‘ve been loving you voor fagot, contrabas en piano
Manfred Schoof (1936)
2 Impromptu’s voor fagot en piano
Astor Piazzolla (1921-1992)
Verano en Invierno Porteño uit de Vier jaargetijden van Buenos Aires voor fagot, contrabas en piano
The Doors / Kurt Weill (1900-1950)
Alabama song voor fagot, contrabas en piano
Van romantiek tot rock
Ontspanning en muziekgenot gaan perfect samen zodra fagottist Bram van Sambeek en pianist Hans Eijsackers op het podium verschijnen. De een is de eerste fagottist ooit die de Nederlandse Muziekprijs ontving (2009). En de ander heet inmiddels ‘beste begeleider van Nederland’. Van de partij is ook contrabassist Rick Stotijn die in 2013 vanwege zijn ‘ontroerende muzikaliteit en overrompelende virtuositeit’ eveneens de Nederlandse Muziekprijs ontving, de hoogste onderscheiding voor jonge getalenteerde musici. Hier brengt het drietal een heerlijk programma rond het meest vertederende onder de blaasinstrumenten en de innemende reus onder de strijkinstrumenten. Ze stappen met grote passen door de romantiek en schuwen noch rock music noch het politiek cabaret uit de jaren 1920.
Bram van Sambeek, fagot
Bram van Sambeek (1980) ontving in 2009 de Nederlandse Muziekprijs, en speelde toen het Fagotconcert van Goebaidoelina met het Rotterdams Philharmonisch en chefdirigent Nézet-Séguin. In 2011 won hij een Borletti Buitoni Trust Award. Van 2002-2011 was hij solofagottist van het Rotterdams Philharmonisch Orkest. Hij doceert aan het Conservatorium van Rotterdam en maakt deel uit van het Schulhoff Trio en het Orlando Kwintet. Bram van Sambeek studeerde aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag bij Joep Terwey en Johan Steinmann, en studeerde verder bij Gustavo Núñez, Brian Pollard, Klaus Thunemann en Sergio Azzolini.
Rick Stotijn, contrabas
Contrabassist Rick Stotijn ontving in 2013 de Nederlandse Muziekprijs. Hij studeerde aan de conservatoria van Utrecht en Amsterdam, won de eerste prijs bij het Prinses Christina Concours, en studeerde verder bij Quirijn van Regteren-Altena, Peter Jansen en bij zijn eigen vader Peter Stotijn aan het Amsterdams conservatorium. Hij was solobassist bij Amsterdam Sinfonietta en het Gelders Orkest. Rick Stotijn speelde met Nederlandse en buitenlandse orkesten en nam het Contrabasconcert van Nino Rota op op cd en werken van Bottesini.
Hans Eijsackers, piano
Hans Eijsackers studeerde bij Gérard van Blerk, Jan Wijn en György Sebök. In 1992 studeerde hij met onderscheiding af aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam. Hij vervolgde zijn studie aan de European Mozart Academy in Kraków, en trad daarna op in Boedapest, Zuidoost-Azië, Cornwall en New York. Hij was winnaar van de Rotterdamse Piano-3-daagse, het Prinses Christinaconcours en het Europees Pianoconcours in 1991 in Luxemburg. Tevens ontving hij tweemaal de Zilveren vriendenkrans van het Concertgebouw. Sinds 2013 doceert hij liedinterpretatie aan de Robert Schumann Hochschule te Düsseldorf, ook is hij docent kamermuziek en duoklas aan het Conservatorium van Den Haag. Daarnaast treedt hij veelvuldig op als solist, kamermusicus en liedbegeleider.
Een droef lied voor contrabas
Het eerste werk is van de Italiaan Giovanni Bottesini (1821-1889), in zijn tijd de ‘Paganini van de contrabas’ genoemd. Hij schreef prachtige, meeslepende romantische werken waarin hij het begrip belcanto zonder problemen vertaalde naar deze ‘basso profundo’. Dat is goed te horen in een bewerking die hij maakte van de goed zingbare en droeve Etude in cis-klein opus 25 nr. 7 van Frédéric Chopin. Hij voorzag die van woorden, zodat er ook een sopraan kon meezingen met de contrabas en de piano. De strekking van de tekst is: “alles wat mij het meest dierbaar is in de wereld verdwijnt van mij en vliegt van me weg.” Maar hier is het een melancholisch lied zonder woorden.
Aansluitend Bottesini’s populaire Gran Duo Concertante uit 1880, oorspronkelijk voor twee contrabassen en orkest, klinkt het hier in een bewerking en wordt zo een levendige spectaculaire krachtmeting tussen fagot en contrabas.
Met Tsjaikovski het jaar rond
Tot de bekendste werken uit het Westerse muziekleven behoren er zeker enkele van Pjotr Iljitsj Tsjaikovski. Maar vreemd genoeg geen enkel piano solowerk. Toch bevinden zich tussen zijn werken voor piano solo enkele juweeltjes, zoals de pianocyclus cyclus ‘Les saisons’ opus 37b, geschreven omstreeks 1875. De altijd gulzige pianisten uit de huiselijke kring verslonden ze gretig. Hier horen we twee stukken in bewerking.
Schumann in de ban van de ventielhoorn
In 1849 beleefde Robert Schumann een van de meest productieve jaren uit zijn carrière tot dan toe. Zelfs zette hij een instrument in dat toen nog maar recent opdook in de orkesten: de ventielhoorn. Schumann wilde aantrekkelijk, ambitieus en toch doenlijk repertoire aanleveren voor het huiselijk musiceren. Zo ontstond in slechts vier dagen tijd het Adagio & Allegro voor hoorn en piano opus 70, waarin energieke en poëtische sferen elkaar mooi afwisselen. Roberts vrouw Clara vond het stuk ‘prächtig, frisch und leidenschaftlich.’ Hier horen we een bewerking van Schumanns mooie noten.
Harlem Nocturne
Vanuit de romantische klankwereld van Schumann een grote stap naar de jazz van het New York van vlak voor de Tweede Wereldoorlog, naar de Harlem Nocturne. Dat is een jazz standaard repertoirestuk met muziek van Earle Hagen en tekst van Dick Rogers, in 1939 geschreven voor het Ray Noble orkest waarvan zij beiden lid waren. Het nummer werd het jaar daarop door de big-band leider Randy Brooks gekozen als zijn themalied.
Engels rocknummer
Hierna opnieuw een sprong in tijd en ruimte, naar deze kant van de Atlantische Oceaan, naar het Londen van de jaren 1970. Want het was daar dat de Engelse rockband Led Zeppelin in 1970 zijn derde studioalbum uitbracht met daarop het nummer van vanavond, Since I’ve Been Loving You. In een New Yorks tijdschrift werd het nummer de ultieme powerblues genoemd.
Samenspraak van fagot en piano
Het programma vervolgt met ‘klassieke’ muziek uit moderne tijden, met Zwei Impromptus für Fagott und Klavier uit 1993 van de Duitse componist Manfred Schoof (*1936). Hij werd in Duitsland beroemd om zijn kunstige combinatie van free jazz met avant-garde trends en maakte ook internationaal naam als vertolker. ‘De twee impromptus zijn spontaan geschreven, dus moeten ze ook spontaan en muzikaal gespeeld worden. Ze vertonen duidelijk echo’s van de hedendaagse jazz met zijn typische fraseringen en melodische wendingen.’ Aldus Manfred Schoof.
Alabama Song
Als afsluiting de bekende Alabama Song, ook bekend als Moon of Alabama, Moon over Alabama en Whisky Bar. Het is een nummer dat oorspronkelijk werd geschreven door Bertolt Brecht, vertaald uit het Duits naar het Engels door Elisabeth Hauptmann, en in 1925 op muziek gezet door Kurt Weill voor het toneelstuk Mahagonny-Songspiel in 1927. In 1930 werd het nummer opnieuw gebruikt voor de opera Aufstieg und Fall der Stadt Mahagonny. Alabama Song is vaak gecoverd, waarbij de versies van The Doors en David Bowie de bekendste opnamen zijn. Hier horen we opnieuw een bewerking, opnieuw een lied zonder woorden.
Clemens Romijn
voorprogramma om 19:30: Havenstad Collectief
Lise de Munck (fluit)
Jet Speetjens (hobo)
Paulien Backer (klarinet)
Hans de Munnik (trompet)
Duco Akkerman (trompet)
Jan József Buis (trombone)
Damyan Vermaas (bastrombone)
Anneke Attema (contrabas)
Programma
- Sergei Rachmaninov: Prelude in cis mineur
- Antonio Vivaldi fragment uit de Vier Jaargetijden
- Franz Schubert delen uit Winterreise
Het Havenstad Collectief neemt je mee naar een andere wereld; een wereld waarin zowel oude als nieuwe muziek tot leven wordt gebracht. Het wereldbeeld en de verhalen van componisten worden opnieuw vertaald en op een nieuwe manier beleefd. De kunstenaars delen hun blik op wat het betekent om muziek te maken graag met het publiek.
Dit jonge Rotterdamse ensemble bestaat uit acht Nederlandse musici, waarvan vier koperblazers, drie houtblazers en een contrabas. Deze instrumenten zijn in de afgelopen jaren enorm doorontwikkeld, waardoor hun kleuren en karakters gebruikt kunnen worden om dieper in bestaand repertoire te duiken.
De muziek voor het ensemble wordt door de eigen musici gearrangeerd en regelmatig voert het ensemble ook eigen composities uit. De musici hebben elkaar leren kennen op het conservatorium in Rotterdam (Codarts) en hebben zowel individueel als in groepsverband lessen gevolgd bij musici van o.a. het Rotterdams Philharmonisch Orkest, het Radio Philharmonisch Orkest en het Nederlands Blazers Ensemble.
volgend concert op dinsdag 4 april 2023: Ragazze Kwartet speelt Mozart, Widmann en Bartók